മറ്റൊരു മരണം

അധികം അടുത്തറിയാത്ത ഒരാൾ പോവുമ്പോൾ പ്രത്യേകതരം വീർപ്പുമുട്ടലാണ് . കണ്ണുനിറയും പക്ഷേ കരയാതെ പിടിച്ചുനിർത്തും. കണ്ണീർ അളവുകോലാണോ …?

കുറേ മറന്ന കാര്യങ്ങൾ ഓർമ്മ വരും . ചിലത് ഓർത്തെടുക്കും .. അവസാനമായി എന്ന് കണ്ടു , കണ്ടപ്പോൾ നന്നായി അവരോടു സംസാരിച്ചിടുന്നോ, അവരുടെ മുഖത്തു സന്തോഷമുണ്ടായിരുന്നോ.. ചോദ്യങ്ങൾ ഇങ്ങനെ തുടർച്ചയായി പൊങ്ങിവരും .

ഇതിപ്പോൾ ചിറ്റയാണ് . ചെറുതിലേ മുതൽക്ക് ഇടയ്ക്കു മാത്രം കണ്ടിട്ടുള്ളയാൾ. വിവാഹം ചെയ്തു വീട്ടിൽ വന്നത് ഓർക്കുന്നുണ്ട്. സ്റ്റീൽ ഗ്ലാസിൽ ചായ കൊണ്ടുതരുന്നത് ഓർമ്മയുണ്ട് , പ്രതീക്ഷകൾ നിറഞ്ഞ മുഖവും നിരാശയുടെ നോട്ടങ്ങളും കണ്ടിട്ടുണ്ട് . അധികം ഒരുങ്ങികണ്ടിട്ടില്ല. ചെറുതിലെ കണ്ട ആളുകളും നോട്ടങ്ങളും അവരുടെ/അവയുടെ അർത്ഥങ്ങളും വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞാണ് മനസിലാവുക. ചിലതു ഇപ്പോഴും ബോധത്തിന് മറുവശത്താണ്.

അവരോടൊപ്പമോ അവരുടെയോ ഒരു ചിത്രമില്ല . എന്തൊരു വിചിത്ര ബന്ധങ്ങളാണ് ! ചിരികൾ ഓർത്തെടുക്കുന്നു , അവരുടെ ചലനമുള്ള ദിനങ്ങൾ ഓർക്കുന്നു .. എല്ലാറ്റിനുമൊടുവിൽ സമാധാനത്തിനായി പ്രകൃതിയുടെ തുലാസ്സെടുക്കും . ഞാനും നമ്മളും നിങ്ങളും അവരും ഒക്കെയൊക്കെ ഒരേപോലെ . ഒറ്റക്ക് .